De Iraanse autoriteiten zouden in een extreem stadium moeten worden betrapt voor het neerschieten van een Oekraïens zakenschip in januari 2020, zo heeft de VN-meester voor gemeenschappelijke vrijheden verklaard, waarbij hij de afslachting van de 176 mensen aan boord afschildert als een aanzienlijke en oprechte vervolging van de attente en marine-officieren van het land. specialisten op het gebied van kracht. Agnes Callamard, de specifieke VN-rapporteur op het gebied van buitengerechtelijke, dynamische of zelfbewuste executies, overhandigde een brief van 45 pagina’s aan de Iraanse specialisten die dinsdag werd onthuld, waarin ze haar ontdekkingen illustreerde tijdens een zes maanden durend onderzoek naar de ramp, en zeurde over de gevolgen van de ramp. afwezigheid van Iraanse deelname, waardoor een aanzienlijk deel van haar vragen onbeantwoord is gebleven.
Callamard gaf een duurzaam oordeel over de manier waarop de Teheran-specialisten de families van de slachtoffers behandelden, die volgens haar lastig vielen en gecompromitteerd waren, verhinderden dat de terugkeer uitstel en privéresultaten kreeg, en gedwongen waren mee te doen aan officieel georganiseerde herdenkingsdiensten voor heiligen. Vlucht PS752 van Ukraine International Airlines werd ergens rond een luchtbeschermingsraketbatterij van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) neergeschoten kort nadat deze was opgestegen vanaf de algemene luchtterminal van Teheran, tijdens een periode van onredelijke druk, vijf dagen nadat een Amerikaanse drone-aanval een IRGC-officier doodde , Qassem Suleimani.
Het voor Kiev bestemde vliegtuig had sowieso 55 inzittenden en 30 eeuwige inwoners van Canada aan boord. Na de verantwoordelijkheid voor een aantal dagen achterwege te hebben gelaten, zei Teheran dat de Boeing 737-800 ergens in de buurt was neergeschoten door een luchtwachtgroep die hem verwarde met een naderende Amerikaanse raket. De onregelmatigheden in de verduidelijkingen van de autoriteiten lijken bedoeld om een einde te maken aan de wanorde en op zijn minst duidelijkheid te scheppen. Ze lijken te zijn bedacht om te misleiden en te verwarren. Callamard, uitgedrukt in de brief, die zestig dagen geleden naar Teheran werd gestuurd met een heleboel vragen, heeft sowieso nog geen antwoord gekregen. De Iraanse missie bij de VN heeft dinsdagavond geen gehoor gegeven aan een verzoek om een toespraak.
In het beste geval hebben we hier te maken met een ongewoon lastige opeenvolging van activiteiten, zo erg dat ze naar mijn mening in een strafrechtbank als crimineel en krankzinnig zouden worden afgeschilderd. Callamard heeft de Guardian opgeleid. Ze voegde eraan toe dat het neerhalen van het vliegtuig een significante en oprechte vervolging was van Iran, zowel militaire als reguliere burgerspecialisten, met betrekking tot de schending van hun verplichtingen op het gebied van de gemeenschappelijke vrijheden.
De Iraanse autoriteiten specificeren een groep gespecialiseerde storingen en menselijke fouten die tot het ongeluk hebben geleid. Hoe dan ook, Callamard zei dat ze zojuist aanvullende kwesties ter sprake hadden gebracht waarop Teheran geen antwoord had gegeven. In het gezaghebbende verslag werd bijvoorbeeld aangegeven dat de celraketeenheid die de twee Tor-raketten van Russische makelij had beëindigd die het vliegtuig neerhaalden, niet nauwkeurig was afgesteld, zodat de radartechnieken bevestigden dat het vliegtuig bescheiden naderde dan uitgaand.
Callamard zei dat ze geen enkele uitleg had gekregen over waarom deze miskalibratie plaatsvond, waarom er geen onderscheid in was gemaakt, of waarom dit ertoe had geleid dat de raketten werden beëindigd. Het was ook onduidelijk waarom de groep geen standaardwerkstrategieën had ontvangen die de verzending hadden kunnen voorkomen, waarom de luchtterminal niet was gesloten tijdens een periode van extreme druk en waarom het onderzoek mislukte. De plaats van het ongeval werd eerder geplunderd en gesloopt dan de algemene controleurs kwamen opdagen. Er zijn hoe dan ook tegenstrijdige audits geweest met betrekking tot de arrestatie en aanklacht van het raketteam, zei Callamard. Wat betreft de verantwoordelijkheid kunnen we tragisch genoeg niet verwachten dat Iran degenen aan de top of zelfs het centrum van de leiderschapshiërarchie zou aanklagen. autoriteiten op significant niveau die aangeklaagd moeten worden.
Er was geen bevestiging, voegde ze eraan toe, dat Iran de natuurlijke veranderingen verplicht had gesteld om de overlevenden van de wereld de bevestiging te geven dat de niet te onderscheiden blunders niet opnieuw zouden worden gemaakt. In de brief van Callamard worden de Iraanse deskundigen bekritiseerd voor de behandeling van de achtergestelde gezinseenheden. In veel gevallen raakten na de plundering van de ongevalslocatie en dergelijke privéspullen zoek. De Iraanse autoriteiten probeerden families te dwingen vrijelijk hun hulp aan de overheid aan te kondigen, anders riskeerden ze dat de resterende delen van hun vrienden en familie niet zouden terugkeren, aldus de brief. Talloze families werden naar verluidt eveneens particuliere herdenkingsdiensten ontzegd. Slachtoffers werden tot heiligen verklaard en gingen door naar hun land. Vervolgens werden de herdenkingsdiensten intensief gecontroleerd.
De graveringen 'Gefeliciteerd met uw aandoening' bevonden zich op de laatste rustplaatsen van de slachtoffers, in tegenstelling tot de verlangens van de families, aldus de brief. Families in Iran en Canada, zo stelde het rapport, hadden een eindrisico gekregen omdat ze fundamenteel waren voor Iran. Callamard leerde de Guardian dat de behandeling van treurende families negatief, wreed en crimineel was. Ze zei dat ze erop vertrouwde dat de inspanningen, expliciet van Canada en Oekraïne, niet zouden worden afgekocht of gevangen gehouden door de wil om de nucleaire aanpassing van 2015 aan Iran te redden.
Callamards brief hekelt de Iraanse experts voor de behandeling van de onteigende families. In veel gevallen raakten na de plundering van de plaats van het ongeval en dergelijke privéspullen zoek. De Iraanse autoriteiten probeerden families te dwingen openlijk hun hulp aan de overheid aan te kondigen, anders riskeerden ze dat de overgebleven delen van hun vrienden en familie niet zouden terugkeren”, aldus de brief. “Talrijke families werd naar verluidt eveneens particuliere begrafenisdiensten ontzegd. Slachtoffers werden aangekondigd als 'heiligen' die de emmer deden overlopen voor hun land. De begrafenisdiensten werden dus intensief gecontroleerd.
De gravures van felicitaties voor uw lijden bevonden zich op de kisten van de slachtoffers, in tegenstelling tot de verlangens van de gezinseenheden, voegde de brief eraan toe. Families in Iran en Canada, zo werd uitgedrukt, liepen vernietigingsrisico's omdat ze essentieel waren voor Iran. Callamard leerde de Guardian dat de behandeling van treurende gezinseenheden sceptisch, meedogenloos en crimineel was. Ze zei dat ze erop vertrouwde dat de inspanningen, expliciet van Canada en Oekraïne, niet zouden worden afgekocht of gevangen gehouden door de wil om de nucleaire aanpassing van 2015 aan Iran te redden. Callamard zei: Onder geen enkele voorwaarde mag de zoektocht naar gelijkheid voor de PS752 worden verzwakt door de eveneens belangrijke zoektocht naar een atomaire regeling.
