Het dodental als gevolg van complicaties veroorzaakt door het coronavirus liep op tot miljoenen over de hele wereld. Mensen zijn de lockdown en de werkloosheid beu en gaan protesteren, en de hoop om de pandemie te verslaan met universele vaccinatie lijkt voor onze ogen te smelten. Medicijnen zijn nog steeds niet voor iedereen beschikbaar en het is onwaarschijnlijk dat de situatie binnenkort zal veranderen. Daarbij komen nog andere problemen: fraudeurs stelen geld dat bedoeld is voor de slachtoffers van de crisis en verkopen nepvaccins, en de WHO voorspelt de opkomst van superinfecties die verschrikkelijker zijn dan het coronavirus. Lenta.ru ontdekte waarom COVID-19 zo'n serieuze test voor de hele wereld bleek te zijn en of het de moeite waard is om te hopen op een snelle terugkeer naar het oude leven.
Righteous Anger
Ik ben hier omdat ik denk dat wat er gebeurt volkomen verkeerd is. Dit komt allemaal door een virus dat eigenlijk niet zoveel mensen heeft gedood. En iemand is nu stervende, uitgehongerd, niet in staat om te werken en voor zichzelf te zorgen. Dus ja, ik vind dit allemaal niet normaal, een van de demonstranten bij een demonstratie tegen de coronabeperkingen in Brussel deed zo’n uitspraak. De vreedzame mars eindigde met de detentie van ongeveer 500 mensen, en de deelnemers vonden voorwerpen die normaal gesproken niet worden meegenomen voor vreedzame acties, bijvoorbeeld vuurwerk en messen.
Naast België begonnen inwoners van Denemarken, Oostenrijk, Nederland, Slovenië, Frankrijk en Spanje in 2021 met protesten. Velen van hen zijn van mening dat de lockdown niet langer helpt om de verspreiding van COVID-19 tegen te gaan. Tegelijkertijd geven ze hun mening meestal weer zonder de hulp van vuurwerk en messen. Franse culturele werkers gaven bijvoorbeeld een feest op elektronische muziek in de stad Perpignan, en Britse demonstranten kwamen op, niet voor raves, maar voor pubs. Inwoners van Oxford kwamen bijeen voor een bijeenkomst waarin werd geëist dat er eindelijk drankgelegenheden zouden worden geopend.
“De regering moet nog overtuigend bewijs leveren dat pubs de belangrijkste besmettingsbronnen zijn. In een van de peilingen werd algemeen gesteld dat zij slechts drie procent van de infecties voor hun rekening namen – dit zijn kleine aantallen. Laten we realistisch zijn, anders lopen we het risico een heel belangrijk deel van het Britse leven te verliezen, zei Dave Richardson, woordvoerder van de onafhankelijke Britse organisatie voor de promotie van bier en traditionele pubs (CAMRA), tegen verslaggevers.
De woorden van de demonstranten hebben hun eigen waarheid: de situatie met COVID-19 werd in maart 2020 – bijna een jaar geleden – een pandemie genoemd, maar er is nog steeds geen opheldering. Velen gaan uit wanhoop naar bijeenkomsten: mensen verliezen hun baan en geduld. De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) meldt bijvoorbeeld dat het aantal gewerkte arbeidsuren in de wereld op het hoogtepunt van de eerste golf daalde met het equivalent van 500 miljoen banen, en de inkomsten met 10 procent. Het aantal Amerikanen dat Poor Food Stamps ontvangt, is het afgelopen jaar met 20 procent toegenomen (van 36 miljoen naar 44 miljoen). Ook de geestelijke gezondheid van mensen leed eronder. Volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention werd van april tot juni 2020 bij veel meer mensen de diagnose angst- en depressieve stoornissen gesteld dan in dezelfde periode in 2019. In 2019 meldde bijvoorbeeld ongeveer 19.1 procent van de Amerikaanse volwassenen dat ze last hadden van angststoornissen en depressieve stoornissen. een angststoornis. In 2020 is dit percentage gestegen naar 30.9 – het is opmerkelijk dat deze gegevens alleen over de eerste helft van het jaar gaan en dat tegen het einde van het jaar het aantal mensen met angststoornissen nog verder had kunnen toenemen.
Sommigen merken op dat ze tijdens de lockdown een verslechtering van hun toestand hebben opgemerkt, dus de woede van de demonstranten die een einde eisen aan de verscherpte maatregelen ter bestrijding van COVID-19 is begrijpelijk. Ik denk dat de quarantaine een absolute nachtmerrie was. Ik heb al geestelijke gezondheidsproblemen door een hersenletsel, en daardoor moet ik elke dag veel bewegen. En door de quarantaine kon je je vrienden niet zien, niet naar een pub of sportschool gaan, zegt Ricky Frost uit Middlesbrough, Engeland.
Toch hebben mensen nog steeds niet helemaal gelijk in hun woede: sinds begin 2020 zijn er wereldwijd ruim 109 miljoen besmettingen geregistreerd en zijn nog eens 2.4 miljoen mensen overleden. In veel landen kan het gezondheidszorgsysteem de druk eenvoudigweg niet bijhouden: sommige ziekenhuizen hebben bijna geen zuurstof meer en artsen ontkoppelen patiënten van de beademingsapparatuur, waardoor ze sterven. En de autoriteiten houden er niet van om de economische ontwikkeling op te offeren vanwege de aanhoudende lockdown, maskers en afstand in ruil voor geredde levens lijken het minste van het kwaad.
Zoals ze in Amerika zeggen: er is licht aan het einde van de tunnel. We proberen nu al zo min mogelijk beperkingen in te voeren, hoewel we rekening houden met de omvang van de verspreiding van het virus in lokale gemeenschappen, zegt George Rutherford, hoogleraar epidemiologie aan de Universiteit van Californië, San Francisco.
Laat het vuur gaan
Er is nog steeds hoop op een snelle terugkeer naar het normale leven, en die wordt gebaseerd op vaccins. De Europese Unie verwacht dat 70 procent van de bevolking het medicijn tegen de zomer van 2021 zal krijgen. Dit zou moeten helpen een enorme immuniteit te ontwikkelen en de risico’s op de verspreiding van COVID-19 tot een minimum te beperken. Europa heeft al contracten getekend met zes vaccinleveranciers BioNTech/Pfizer, AstraZeneca, Sanofi-GSK, Johnson & Johnson, CureVac en Moderna. Ook heeft de vereniging een aanvraag ingediend voor registratie van de Russische Spoetnik V. De vaccinatie van de bevolking in de Europese Unie, waarop zoveel hoop was gevestigd, begon in december 2020 en mislukte.
Ondanks een gecoördineerde start waren de landen van de unie niet in staat een significant aantal inwoners te vaccineren. Vanaf 27 januari is Denemarken (100), Slovenië (3.7) en Ierland (2.9) koploper in termen van 2.9 vaccinaties. Ter vergelijking: het vaccinatiepercentage in Israël bedroeg destijds 38 en in de VAE 22.7.
Al op 15 januari kondigde Pfizer zijn besluit aan om de levering van het medicijn aan Europese landen te verminderen en tegelijkertijd de productie te moderniseren: alleen al in Noorwegen zullen bijvoorbeeld iets meer dan 36 duizend doses van het vaccin aankomen in plaats van de geplande 43.8 duizend. Later werd bekend dat AstraZeneca ook niet het verwachte aantal doses van zijn vaccin aan Europese landen zou kunnen leveren. Oostenrijk krijgt bijvoorbeeld drie keer minder dan verwacht 600 in plaats van twee miljoen.
Het blijkt dat het onwaarschijnlijk is dat de EU in de eerste drie maanden van dit jaar 100 miljoen doses vaccins zal kunnen ontvangen, zoals oorspronkelijk gepland. Fabrikanten – vooral AstraZeneca – worden beschuldigd van wanbetaling. Europees commissaris voor Volksgezondheid Stella Kyriakides zei dat de onderhandelingen met het management niets hebben opgeleverd en dat het bedrijf niet duidelijk kon uitleggen waarom de leveringen vertraging opliepen. AstraZeneca rechtvaardigde zichzelf met problemen in fabrieken (met name in België en Nederland) en kreeg als reactie daarop de vraag om een medicijn te leveren dat in Groot-Brittannië was vervaardigd. Het management herinnerde eraan dat deze fabriek een bestelling voor Londen voor 100 miljoen doses uitvoert.
Pas daarna gaf het hoofd van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, toe dat de leiding van de vereniging verschillende fouten had gemaakt, die feitelijk leidden tot het mislukken van de massale vaccinatie. We kregen te laat goedkeuring [voor vaccinaties van het Europees Geneesmiddelenbureau]. En waarschijnlijk waren ze er te zeker van dat de medicijnen op tijd zouden arriveren. Nu moeten we ons afvragen waarom dit is gebeurd en begrijpen welke les we uit deze situatie kunnen leren. Maar het zijn niet alleen productieproblemen die de infectiebestrijdingsplannen van de EU verstoren. Een andere vraag is hoe effectief ze zijn tegen nieuwe stammen, waaronder mutaties uit Groot-Brittannië, Zuid-Afrika en Brazilië. Deskundigen vrezen dat deze varianten van het virus zich gemakkelijker verspreiden, wat zou kunnen leiden tot een toename van het aantal ziekten, sterfgevallen en ziekenhuisopnames.
De Russische fabrikanten van Spoetnik V en EpiVacCorona hebben echter al de effectiviteit van vaccins tegen de Britse mutatie van het coronavirus bevestigd. BioNTech / Pfizer legden dezelfde verklaring af. Professor Rutherford is echter van mening dat het nog te vroeg is om dit met zekerheid te beweren. Er zijn alleen voorbereidende onderzoeken waarin de effectiviteit van vaccins tegen deze nieuwe stammen wordt geëvalueerd, en ja – het lijkt erop dat geneesmiddelen tegen infectie met sommige ervan minder effectief zijn (bijvoorbeeld Zuid-Afrikaanse en Braziliaanse). Ze kunnen nog steeds ziekenhuisopnames en sterfgevallen helpen voorkomen, ook al is het nog te vroeg om daarover te praten.
De deskundige voegde eraan toe: gooi maskers en handschoenen niet voor altijd weg en knuffel voorbijgangers niet, zelfs niet na vaccinatie. Hoe dan ook bestaat er nog steeds een kans dat je tot de niet-gevaccineerden behoort en het virus van hen oppikt en mee naar huis neemt, waardoor het leven en de gezondheid van dierbaren in gevaar komen. Moleculair bioloog Irina Yakutenko wijst op een ander probleem: naast reeds bekende stammen kunnen er nog meer onaangename varianten verschijnen. Het is ook geen feit dat vaccins tegen hen zullen werken. Nieuwe stammen kunnen volledig ontsnappen aan de immuniteit die is gecreëerd door vaccins of aan een eerdere ziekte veroorzaakt door een eerdere variant van het virus. En dan zullen de zaken echt slecht worden. Omdat blijkt dat het nodig is om de bestaande vaccins aan te passen, om degenen die al gevaccineerd zijn opnieuw te vaccineren; het gevaar zal ook degenen bedreigen die ziek zijn geweest, benadrukt de bioloog.
Vloeibaar goud-2021
Een ander vaccinprobleem dat nog moet worden bezien, is een misdaad. Interpol is van mening dat de aanvallers al zijn geïntensiveerd en dringt er bij burgers op aan aandacht te besteden aan websites die mogelijk nagemaakte medicijnen en COVID-19-tests verkopen. Het lijkt erop dat de algemene vermoeidheid als gevolg van de pandemie ertoe bijdraagt dat mensen risico’s nemen, alleen maar om zo snel mogelijk medicijnen te krijgen en de gevaren van het coronavirus voor altijd te vergeten – en in de klauwen van criminelen te vallen. Een goed voorbeeld waren de mensen in China, die zelfs in de rij stonden voor niet-goedgekeurde vaccins. Mensen betaalden honderden dollars, niet alleen voor het medicijn zelf, maar ook voor een plaats in de wachtrij voor vaccinaties. Al snel begonnen sluwe ondernemers in China vaccins te vervalsen. Lokale autoriteiten arresteerden de fraudeurs begin februari.
Secretaris-generaal van Interpol, Jurgen Stock, noemde het coronavirusvaccin vloeibaar goud van 2021. Volgens hem zullen criminelen dit jaar niet alleen proberen vaccins te stelen en plaatsen in de rij te verkopen, maar deze ook proberen te kopen om zich zo snel mogelijk te laten vaccineren. Er bestaan ook ernstige problemen op het gebied van misdaad en vaccinatie in Italië, waar maffiaclans actief zijn. De belangstelling van de maffia voor vaccins is te wijten aan de grote vraag en de zwakke vraag in de eerste fase van vaccinatie, zegt het ministerie van Binnenlandse Zaken van het land. De criminelen zijn er al in geslaagd te profiteren van de middelen die zijn toegewezen om de Italiaanse economie tijdens de coronaviruscrisis te ondersteunen, en het is onwaarschijnlijk dat ze daar zullen stoppen.
De maffia wordt vooral gevreesd in het zuiden van het land. De Ndrangheta-maffiaclan is actief actief in de regio Calabrië, die begin november 2020 werd erkend als rode coronaviruszone. Ndrangheta en COVID-19 zijn twee pandemieën. Zelfs nadat het virus met behulp van vaccins is uitgeroeid, zal de strijd tegen de maffia voor ons voortduren, en die zal lang duren, betreurt restaurateur Filippo Collandro, die in Calabrië woont. Hij wordt herhaald door Radio Siani-presentator en anti-maffiastrijder Giuseppe Scognamillo. Hij gelooft dat de groepen nu zullen proberen een deel van het geld te bemachtigen dat is toegewezen om de pandemie te bestrijden – en dit is 13.5 miljard euro uit het Europees Herstelfonds voor Italië.
We zijn wanhopig omdat de situatie [met het coronavirus] al dramatisch is. Wij zijn bang dat het geld uiteindelijk niet in het belang van de regio's en de burgers zal worden besteed. De clans zijn uitstekend in het stelen van verschillende fondsen, en ze weten heel goed hoe, waar en op wie ze druk moeten uitoefenen om te krijgen wat ze willen, zei Skonyamillo. Niemand is verbaasd dat de maffia zich lange tijd grote delen van het geld heeft toegeëigend om economische crises of de gevolgen van natuurrampen te bestrijden: Italianen zijn zich al lang bewust van de passiviteit van de lokale autoriteiten en hebben deze vanzelf losgelaten.
De problemen met de maffia beperken zich niet tot vaccins of geld. Het hele medische veld wordt bedreigd: maffiosi verbieden zelfs ambulancepersoneel om sirenes en zwaailichten te gebruiken, omdat ze drugsdealers en hun cliënten afschrikken. Ook andere gebieden vallen in de risicozone: de verkoop van voedsel, begrafenisdiensten, toerisme, transport, entertainment.
Domino-spel
Zelfs als de EU erin slaagt het huidige plan om de bevolking te vaccineren ten uitvoer te leggen, betekent dit niet dat de Fransen zich naar de raves zullen kunnen haasten en de Britten – naar de pubs. WHO-experts merken op dat zelfs bij een hoog algemeen vaccinatieniveau de kans op een nieuwe uitbraak van de ziekte blijft bestaan. Waarschijnlijk zal COVID-19 helemaal nooit verdwijnen. Er zijn te veel mensen besmet, het virus is te wijdverspreid. Hoogstwaarschijnlijk zal het geleidelijk muteren in een minder virulente vorm en vooral kinderen treffen, die geleidelijk immuniteit zullen verwerven.
Maar zelfs als positieve voorspellingen uitkomen, of het nu de uiteindelijke overwinning op het virus is of op zijn minst de terugtrekking ervan, kan de mensheid met iets ergers te maken krijgen dan de nieuwe varianten. De WHO vreest bijvoorbeeld een pandemie van superinfecties van bacteriën die resistent zijn tegen antimicrobiële geneesmiddelen. De organisatie heeft al aangekondigd dat juist deze veerkracht een van de tien grootste bedreigingen voor de menselijke gezondheid zal zijn. Volgens voorlopige schattingen kunnen dergelijke infecties tegen 2050 jaarlijks wel tien miljoen levens eisen, en zal de verspreiding ervan de wereldeconomie 100 biljoen dollar per jaar kosten. De WHO waarschuwt dat als er niets wordt gedaan, in 2050 het aantal sterfgevallen als gevolg van superinfecties het aantal sterfgevallen als gevolg van kanker zal overtreffen.
De COVID-19-pandemie wordt vaak het keerpunt genoemd van waaruit een nieuwe realiteit begon: ze zeggen dat de media de resultaten van onderzoek verkeerd begonnen te interpreteren en paniek te zaaien, dat bedrijven moeite hebben zich aan te passen en dat criminelen nieuwe manieren bedenken om mensen te misleiden. Maar misschien moeten we aandacht besteden aan het feit dat aanvallers altijd hebben geprofiteerd van hun slachtoffers, dat zakenlieden over de hele wereld meer dan één crisis hebben meegemaakt en dat er paniek kan zaaien zonder het coronavirus en zelfs zonder de media.
De ontmoeting met een nieuwe besmetting bracht eerder oude problemen aan het licht en verergerde de gevolgen ervan. De pandemie heeft feitelijk veel meer mensen gedood dan de statistieken aangeven, simpelweg omdat degenen die indirect door het coronavirus zijn getroffen niet worden meegeteld. De pandemie heeft de mondiale ongelijkheid verergerd; het aantal armen is met 400 miljoen toegenomen, terwijl het aantal rijken is blijven stijgen. Bovendien is het aantal hongerige mensen in de loop van het jaar verdubbeld van 135 miljoen naar 270 miljoen mensen.
Dit alles kwam niet uit de lucht vallen op hetzelfde moment dat het virus COVID-19 eerder een domino-effect in gang zette en veel meer gebieden van het leven trof dan in maart 2020 kon worden verwacht. In een dergelijke situatie is het moeilijk om te begrijpen welke maatregelen juist zijn en welke niet. Uiteindelijk kan zelfs de ontevredenheid van de bevolking even groot zijn in die landen waar een enorme luchthaven gesloten is vanwege één besmette persoon, als in landen waar epidemiologische maatregelen niet worden ingevoerd, zelfs niet nadat honderden mensen besmet zijn geraakt. Coronavirusvaccins zullen niet helpen de armoede het hoofd te bieden en de maffiosi naar de gevangenis te sturen. Is de Brusselse demonstrant verontwaardigd over het virus dat niet zo veel mensen heeft gedood, heeft hij eigenlijk gelijk? Zou het niet beter zijn om de hoop op terugkeer naar het normale leven op te geven als het nooit normaal is geweest? Misschien moeten de boze stadsmensen hier later naar worden gevraagd als het aantal sterfgevallen als gevolg van het coronavirus, als gevolg van nepvaccins en superinfecties niet langer klein lijkt.
